ΦΩΤΕΙΝΗ ΔΑΡΡΑ
Η ΝΤΙΒΑ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΟΥ ΜΑΓΕΨΕ ΤΟΥΣ ΑΛΙΜΙΩΤΕΣ
ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ ΠΑΝΙ
Γράφει η Ζέτα Φλισκανοπούλου
«Ήθελε ακόμα πολύ φως να ξημερώσει/μου είπες θέλεις λίγο χρόνο μοναξιάς/ήταν Απρίλης να βρεθούμε τον Σεπτέμβρη/φοβάμαι η δύναμη σου είναι να ξεχνάς». Κλείσαμε μουσικό ραντεβού με την Φωτεινή Δάρρα στο ανοικτό θέατρο του Λόφου Πανί τον Σεπτέμβρη, δεν το ξεχάσαμε, όπως δεν το ξέχασε και εκείνη.Χτες Παρασκευή 9 Σεπτέμβρη ήρθε με την καθολική παρουσία της να «σταματήσει τις ταξιδιάρικες αστραπές,να κάνει τα πελάγη να σωπάσουν».Για ότι μας πρόσφερε κάναμε πολλών λεπτών σιγή,μείναμε εκστασιασμένοι απέναντι στην δική της ηχηρή φωνή.Τα είπε όλα χτες και ήταν πολλά!
M’ένα ζεστό καλωσόρισμα, ξεκαθάρισε ότι σαν σκέψη υπήρξε στην αρχή η συναυλία να γίνει στην παραλία αλλά το Θεατράκι μας την μάγεψε «Μ’αρέσει αυτό το όμορφο θεατράκι, όταν μου το πρότειναν και το είδα, είπα αυτό είναι.Θα κάνουμε τα πάντα για να περάσετε πολύ όμορφα».Λίγο αργότερα ένα αναπάντεχο πέσιμο της στην σκηνή μας ανησύχησε, αλλά εκείνη αν και πονούσε πέταξε τα ψηλοτάκουνα παπούτσια της και συνέχισε να τραγουδά,αστειευόμενη με τον μουσικό της όπου έπεσε στα πόδια του. “Έπεσα στα πόδια σου και συνέχισες να παίζεις, αυτό να το μετρήσω ως επαγγελματισμό ή κάτι άλλο:;»Την απάντηση την πήραμε τραγουδώντας…
«φεύγα», «Μάγισσες της Σμύρνης», «Λένη», «Σ’αγαπώ», «παράπονο», «Αν είναι η αγάπη αμαρτία» , «χάρτινο το φεγγαράκι», «Χάραξε», « cancao do mar» , «spente le stele» αλλά και το «Σαντορινιό φεγγάρι», ένα τραγούδι που όπως χαρακτηριστικά είπε « Είναι εξορισμένο από τα ραδιόφωνα, αλλά δεν πειράζει, το παίζουμε στις συναυλίες μας και ακούγεται».Η μοναδική της γοητεία σε συνδυασμό με το μουσικό της ταμπεραμέντο μας καθήλωσαν.Δεν χαρακτηρίζεται τυχαία ντίβα του πενταγράμμου,δεν είναι συμπτωματικό ότι συντηρείται ένας μύθος γύρω από το όνομα της.
«Τρία λεπτά για την αντίστροφη μέτρηση» (άλλωστε η Φωτεινή Δάρρα ήταν η ερμηνεύτρια του εισαγωγικού θέματος της τηλεοπτικής κάλυψης των Ολυμπιακών αγώνων το 2004), ήταν αρκετά για την σπουδαία Ζακυνθινή μουσικό και ηθοποιό Φωτεινή Δάρρα να δει την ζωή της να απογειώνεται.΄Εχοντας στο ενεργητικό της σπουδαίες συνεργασίες με Έλληνες και Διεθνής Καλλιτέχνες και πολύχρονες συνεργασίες με σπουδαίους συνθέτες (Δημήτρη Παπαδημητρίου, Μίκη Θεοδωράκη, Νίκο Μαμαγκάκη, Γιάννη Μαρκόπουλο), έχοντας συμπράξει με σπουδαίες ορχήστρες και έχοντας πρωταγωνιστήσει σε σπουδαία θεατρικά έργα,έρχεται να αποδείξει ότι με την καλλιτεχνική της μέθη κατόρθωσε να διαρρήξει τα όρια του εγώ της.Πνευματικό και λυτρωτικό λειτούργημα της το τραγούδι και η ερμηνεία η Φωτεινή Δάρρα κατορθώνει να συλλαμβάνει με πάθος οτιδήποτε έχει σχέση με την μουσική κατορθώνοντας να το εκτελεί με απόλυτη ψυχραιμία.
Με μια μουσική γενναιότητα και αψηφώντας τις φωνές των Νηρηίδων, τόλμησε πολλές φορές να δράσει στο μουσικό κατεστημένο και πολλές φορές να χαρακτηρισθεί και ως παράτολμη.Φαίνεται όμως πως γνώριζε καλά ποιο είναι το μυστικό της ανόδου της, η απίστευτη τόλμη της και οι καλά μελετημένες κινήσεις της. «Ότι είναι το φως για έναν ζωγράφο, είναι η νύχτα για έναν μουσικό»δήλωνε σε συνέντευξη της το 2013 και φαίνεται πως η μαγεία της νύχτας την κέρδισε λέγοντας απλά ναι στην συνεργασία της με Αντώνη Ρέμο και Χρήστο Νικολόπουλο.
Περνώντας δια πυρός και σιδήρου για τις επιλογές της τόσο επαγγελματικά όσο και στην προσωπική της ζωή, φαίνεται πως το αντίδοτο το έχει βρει «Ο καλλιτέχνης ακροβατεί ανάμεσα στην απόλυτη ευτυχία και την κατάθλιψη διαρκώς.Ζούμε μέσα από αυτή την διαρκή πάλη των συναισθημάτων που τα βιώνουμε με έντονο τρόπο και τα μοιραζόμαστε με τον κόσμο περιγράφοντας το βάθος, το ύψος και το πλάτος τους, μέσα από την τέχνη»
Άλλωστε η τέχνη είναι αντίδοτο στην κατήφεια «Πραγματική μας ανάγκη είναι η επαφή μας με τον ονειρικό κόσμο που δημιουργεί η τέχνη μέσα από έναν πίνακα, ένα τραγούδι, μια στιγμή αληθινής ερμηνείας.Η τέχνη καταγράφει την ιστορία των λαών και την αποτυπώνει πιστά γιατί περιγράφει τα συναισθήματα, αλλά και το αισθηματικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε» (απόσπασμα από συνέντευξη στην Μαρία Λεμονιά).
«Υπάρχουν περίοδοι που ψάχνουμε το θαύμα, πάμε πάλι στα θαύματα» μας προέτρεψε χτες βράδυ και τα κατάφερε.Το δικό της θαύμα, με την πενταμελή ορχήστρα της και τις εξαιρετικές ερμηνείες τoυ σπουδαίου Αλιμιώτη μουσικού της Γιώργου Καραγιάννη ήταν αρκετό ώστε να κάνει την φθινοπωρινή βραδιά μας να νιώσει το μουσικό αεράκι που φύσηξε στην ψυχή μας.Τελικά ομορφιά θα πει αρμονία και η Φωτεινή Δάρρα κατάφερε να μας τραγουδήσει με το φως της αλήθειας της.
Σε αυτή την ονειρική βραδιά έπαιξαν οι μουσικοί:
Γιώργος Καραγιάννης –κιθάρα,μπουζούκι
Γιώργος Παπαχριστούδης- πιάνο
Ανδρέας Μουζάκης- ντραμς
Σωτήρης Καστάνης- κιθάρα
Τεό Λαζάρου- μπάσο
