«Εσείς με τη Μαφία, εμείς με τη Μαρία»
Γράφει η Ζέτα Φλισκανοπούλου
«Μας είπαν λάθος/μα είναι έγκλημα στημένο… Καπνός που σε πνίγει/ και η σιωπή του κράτους μόνο θάνατο τυλίγει/δεν θα το ξεχάσουμε/ ζητάμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ/ εσείς με την Μαφία, εμείς με τη Μαρία/ εκατομμύρια στους δρόμους/ το σύνθημα είναι ένα: «Εσείς με τη Μαφία, εμείς με τη Μαρία»/το κράτος μπαζώνει τις ευθύνες/ μα το αίμα μιλάει/ η αλήθεια καίει μέσα μας/ποτέ δεν ξεχνάει/ Δεν θα το ξεχάσουμε/ ζητάμε ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» (Μ.Ε.Α)
Xιλιάδες στους δρόμους με κεντρικό σύνθημα: «Εσείς με τη Μαφία, εμείς με τη Μαρία». Αυτή είναι η πυρωμένη αλήθεια του ελληνικού λαού, που τον οδήγησε για άλλη μια φορά στους δρόμους.H Ελλάδα που δεν έχει πια «οξυγόνο», ζει και την οδυνηρή συνθήκη να μην τιμωρείται κανείς για την μη παροχή του. Έξι μήνες μετά τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε 300 πόλεις της Ελλάδος, από πολίτες που ζητούσαν δικαιοσύνη για το έγκλημα των Τεμπών στην μνήμη των 57 ψυχών, βγήκαν και πάλι στους δρόμους.
Η ενοχλητική Μαρία που δεν λέει «να βγάλει τον σκασμό» κατά τα κυβερνητικά πηγαδάκια, η Μαρία που λοιδορήθηκε και απειλήθηκε, συνεχίζει να κάνει ερωτήσεις, να διαμαρτύρεται, να καλεί σε συγκεντρώσεις… «Τα Τέμπη είναι έγκλημα κατά της ζωής, κατά της Δημοκρατίας, κατά της χώρας, 6 Σεπτέμβρη βγαίνουμε στο φως!… Η ζωή μας είναι να τολμήσουμε να διεκδικήσουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα μας. Βγαίνουμε στους δρόμους!… Βγαίνουμε με οδηγό την καθαρότητα και την αγάπη. Η αγάπη για τα παιδιά μας, νεκρά και ζωντανά κινεί βουνά.»
Ναι, η αγάπη κινεί βουνά. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι μόνο η κρατική αναλγησία, η σωρεία παραβάσεων, τα ποινικά αδικήματα. Δεν είναι το έγκλημα που διέπραξαν, δεν είναι το μπάζωμα, δεν είναι τα πορίσματα, δεν είναι το κλείσιμο των φακέλων της υπόθεσης. Δεν είναι το καλοστημένο κυβερνητικό αφήγημα, δεν είναι οι κυβερνητικές δηλώσεις ότι «κατέρρευσαν οι θεωρίες συμμορίας και συνωμοσίας».
Είναι αυτή η κυβερνητική κυνικότητα που θεωρεί τους νεκρούς αναλώσιμους και παράπλευρη απώλεια , είναι η έλλειψη σεβασμού στους νεκρούς και στις οικογένειες τους. Είναι ο διαρκής φόβος και η ανασφάλεια των ελλήνων πολιτών. Είναι ο συνεχής εμπαιγμός και η κοροϊδία. Είναι το διαρκές ψέμα που συνιστά κοροϊδία. Όπως έλεγε και ο Ισοκράτης «Μην κοροϊδέψεις καμιά συμφορά γιατί η μοίρα είναι κοινή και το μέλλον άγνωστο.»
Η κυβέρνηση μας κορόιδεψε για το σιδηροδρομικό ατύχημα στα Τέμπη και συνεχίζει να κοροϊδεύει. Χιλιάδες κόσμος απ΄ όλες τις πόλεις της Ελλάδος, της είπε χθες ότι γελιέται αν νομίζει ότι έχει εξασφαλίσει ασυλία. Έχει πολιτικές και ποινικές ευθύνες που αργά η γρήγορα θα πληρώσει για αυτές. Αποκάλυψε την ασχήμια, τη βρωμιά της και ότι έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα τους πολίτες της. Το καλοστημένο κυβερνητικό αφήγημα ψεύδους δεν θα αντέξει στο χρόνο, κάποια στιγμή θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος που θα παρασύρει τους πάντες και τα πάντα.
Πέρα από την κυβέρνηση και τα κόμματα που σκιαμαχούν ο ελληνικός λαός ξέρει την αλήθεια. Χιλιάδες κόσμος βγήκε να διαμαρτυρηθεί, ακόμα και όταν με εντολή της ΕΛΑΣ, έκλεισε ο σταθμός στο «Σύνταγμα» βρίσκοντας τρόπο να φτάσει εκεί που έπρεπε. Χιλιάδες κόσμος βγήκε να διαμαρτυρηθεί γιατί ξέρει ότι πέντε χρόνια μετά τη συνταγματική αναθεώρηση του 2019, η κυβέρνηση δεν έφερε νέο νόμο «περί ποινικής ευθύνης υπουργών», με αποτέλεσμα να είναι σε ισχύ ο Ν.3126/2003, ο οποίος αναφέρει ότι «το αξιόποινο των πράξεων των υπουργών που αναφέρεται στο άρθρο 1. Παρ.1, εξαλείφεται με το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της βουλευτικής περιόδου που αρχίζει μετά την τέλεση της αξιόποινης πράξης, εάν ως τότε η βουλή δεν έχει αποφασίσει να ασκήσει ποινική δίωξη κατά υπουργού.»
Η κυβέρνηση από κυβερνητική αλαζονεία, δεν ασχολήθηκε με τη προσαρμογή του νόμου περί ευθύνης των υπουργών στη νέα συνταγματική διάταξη, ώστε να παρέχει έδαφος ευνοϊκής νομικής ασάφειας για τους τυχόν κατηγορούμενους υπουργούς της που ίσως βρεθούν ποινικώς διωκόμενοι. Ο λαός τα γνωρίζει αυτά, σιωπά εκεί που πρέπει αλλά αντιδρά όταν πρέπει.
Ναι, η αγάπη κινεί βουνά και ιδιαίτερα η αγάπη των μανάδων που είναι τόσο δυνατή και ανυποχώρητη, που μπορεί να δώσει δύναμη ώστε να ξεπεραστούν και τα πιο δύσκολα εμπόδια, για να ακουστεί η αλήθεια.
Η ελληνική κοινωνία κινεί βουνά. Το έγκλημα στα Τέμπη, είναι ένα πολιτικό έγκλημα. Το μέγιστο κέρδος και το πλιάτσικο της ιδιωτικοποίησης ήταν μια από τις αιτίες του. Το μεγάλο δικαστήριο της Ιστορίας, ξέρει καλά τους ενόχους του. Οι πολίτες έχουν κρίνει και καταδικάσει τους υπεύθυνους αυτής της κυβέρνησης για τις πράξεις τους, θέτοντας τους υπό το πρίσμα της ηθικής και της ιστορικής σημασίας για αυτές.
Αυτή η «δίκη» θα παραμείνει στον χρόνο, μέσω της συλλογικής μας μνήμης και της ιστορικής έρευνας. Ακόμα και αν κανείς δεν επανεξετάσει τα γεγονότα, η αλήθεια θα παραμένει. «Το δικαστήριο της ιστορίας» θα είναι ο χρόνος που θα δρα ως κριτής, επιτρέποντας στις πράξεις τους να βρουν τελικά τη θέση τους στην ιστορική συνείδηση.
φωτογραφίες Αgelos Kalodoukas
