«Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία» κάποιος την έγραψε στο δέντρο με χαρτί. Η Γρ. Λαμπράκη έκλεισε για κάποιες ώρες και απέκτησε την δική της ιστορία, αυτή που κάποιοι αποφάσισαν να διηγηθούν σαν απογευματινό αφήγημα.
Ονειρεύτηκαν μεταλλικά καθίσματα, νησιά, φοίνικες, χαμηλό φωτισμό, κοκτέιλ και μουσική. Κάθε τι που θα παρέπεμπε σε κάτι άλλο από έναν απλό ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Βάσει νόμου επιτρέποντος και Δήμου θέλοντος τα κατάφεραν. Κάθε όνειρο έχει αρχή και τέλος είπαν κάποιοι κάτοικοι και εμείς ζούμε την αρχή του.
Οι φίλοι του δρόμου του café Plus Garden έγιναν οι πρωταγωνιστές του. Ο καθένας λέει την ιστορία του καθισμένος σ΄ ένα μεταλλικό τραπεζάκι. Αφήστε την καθημερινότητα από έξω μας είπαν και βάλτε περισσότερο όνειρο παρακαλώ.
