Μια εικόνα χίλιες λέξεις. Σε αυτή όμως την περίπτωση χίλιες λέξεις θα ήταν λίγες για να περιγράψουν την πρωτοβουλία του Διευθυντή Βαρσάμη Μιχάλη, του SUPER MARKET ΚΡΗΤΙΚΟΣ( Θεομήτορος 38 ) στον Άλιμο.
Βρεθήκαμε στο ταμείο, μπροστά σε ένα σταντ με καλοδιπλωμένα παιδικά κοριτσίστικα ρουχαλάκια και ένα αντίστοιχο με παπουτσάκια, με μια διακριτική ταμπελίτσα που έγραφε: « Πάρτε ότι χρειάζεστε δωρεάν». Αναζητήσαμε τον υπεύθυνο αυτής της εξαιρετικής πρωτοβουλίας και βρεθήκαμε μπροστά στον Διευθυντή του Super Μarket.
To να μπορείς να αφουγκραστείς καλύτερα τον εαυτό σου και την ζωή θέλει κόπο και προσπάθεια. Ο Μιχάλης Βαρσάμης αποτελεί πρότυπο για τους ανθρώπους που αφιερώνουν χρόνο στο να προσφέρουν. Τον συναντήσαμε στον χώρο εργασίας του και τον απασχολήσαμε για λίγο, προσπαθώντας όχι να κατανοήσουμε αλλά να προβάλουμε την ανιδιοτελή προσφορά του που έγκειται μόνο στο μήνυμα της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Η σχέση με τον συνάνθρωπο, τελικά φαίνεται ότι δεν είναι τόσο πολύπλοκη διαδικασία. Ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό και η εκπλήρωση κάποιων στόχων, είναι μεγάλο στοίχημα στο να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
«Είμαι Διευθυντής σε ένα μικρό συνοικιακό κατάστημα, αυτό αυτόματα σημαίνει ότι είμαι εδώ, οπότε βλέπω, ζω και αφουγκράζομαι την κατάσταση. Η κρίση έχει επηρεάσει πολλούς ανθρώπους και αυτό το βλέπεις, το νιώθεις. Καταλαβαίνεις πόσο δυσκολεύεται ο κόσμος. Το Σούπερ Μάρκετ είναι ένας χώρος όπου αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει στην κοινωνία. Μπορεί να είμαι σε μια περιοχή που το κοινωνικό status είναι αρκετά υψηλό όμως βλέπω ότι υπάρχουν δυσκολίες.
Σκέφτηκα λοιπόν, από το να έχω αυτά τα ρούχα της κόρης μου φυλαγμένα κάπου και να μην χρησιμοποιούνται να τα προσφέρω εδώ, που περνάω το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου, σε γονείς και παιδιά που μπορεί να τα χρειάζονται. Σε ανθρώπους που έχω καθημερινή επαφή μαζί τους.
Οι πελάτες είδαν αυτή την κίνηση θετικά και υπήρξαν πολλοί που πήραν μέχρι τώρα ρούχα. Υπήρξαν και πολλοί που μας ρώτησαν αν μπορούν να φέρουν και εκείνοι ρουχαλάκια των παιδιών τους, αλλά δεν είμαι προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο, δεν έχω την δυνατότητα ούτε την κτιριακή υποδομή για να το υποστηρίξω.
Ήταν μια κίνηση αγάπης και ανθρωπιάς προς τα παιδιά που έχω ιδιαίτερη αδυναμία, τίποτα άλλο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ο κόσμος μου. Με αυτούς τους ανθρώπους συναναστρέφομαι κάθε μέρα. Αποτελούν ένα κομμάτι της ζωής και της καθημερινότητας μου.
Είναι απίστευτο το συναίσθημα του να μπορείς να προσφέρεις. Η μικρή μου κόρη, μόλις τριάμισι χρονών και ιδιαίτερα κτητική με τα πράγματα της, ήταν εκείνη που όταν της εξήγησα που θα δοθούν τα ρουχαλάκια της, χάρηκε πολύ.
H επόμενη κίνηση είναι τα Χριστούγεννα, να χαρίσουμε χαμόγελα με παιχνίδια ,γιατί τα παιδιά είναι το χτες, το σήμερα, το αύριο, τα πάντα».
