Η ομάδα του alimoslive.gr συνάντησε την Νάνσυ Μητροπούλου, δημοσιογράφο του ομίλου ΑΝΤ1 και σεναριογράφο της θεατρική παράστασης “Πού να σου εξηγώ” η οποία επιστρέφει για 2η χρονιά με νέες ιστορίες στη σκηνή του L.A. Theater.
Η δραστήρια και πολύ ευγενική “αλιμιώτισα” Νάνσυ μας καταθέτει με την ψυχή της λίγα λόγια για το πώς εμπνεύστηκε το έργο και μας περιμένει όλους στο L.A. Theater στον Κεραμεικό για μια δημιουργική και άκρως καλλιτεχνική βραδιά που σίγουρα θα αγγίξει την ψυχή μας χάρη στο μοναδικό ταλέντο της Νάνσυ.
Απολαύστε τον ιδιαίτερο και χαρισματικό τρόπο έκφρασής της…
Eίμαστε το σύνολο των αναμνήσεών μας: των εικόνων που είδαμε, των φωνών που ακούσαμε, των δρόμων που περπατήσαμε, των ανθρώπων που συναντήσαμε. Αν η ζωή είναι ταξίδι και οι άνθρωποι που έχουμε γύρω μας συνταξιδιώτες, τότε ο εαυτός μας κλείνει τις αποσκευές που κουβαλάμε. Στα 25 μου χρόνια, η περιοχή που μεγάλωσα δεν θα μπορούσε να μην είναι κομμάτι αυτών των αποσκευών. Στον Άλιμο πήγα σχολείο, στον Άλιμο συνδέθηκα με ανθρώπους που με ακολουθούν στη ζωή, στον Άλιμο έζησα και ζω ένα σημαντικό κομμάτι του παρελθόντος , του παρόντος και ίσως του μέλλοντός μου. Και λέω «ίσως» γιατί το αύριο κανείς δεν το ξέρει μιας και η ζωή μας αλλάζει από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτή ακριβώς η σκέψη είναι και μια από τις κεντρικές ιδέες της παράστασης «Πού να σου εξηγώ» που ανεβαίνει στη σκηνή του L.A Theater τη φετινή θεατρική σεζόν. Το έργο που έγραψα είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με ιστορίες ανθρώπων που λυγίζουν κάτω από ακραίες καταστάσεις. Πώς μετατρέπονται από θύματα σε θύτες, χάνοντας ό,τι πολυτιμότερο έχουν…την αθωότητά τους.
Το «Πού να σου εξηγώ… στοιχειωμένη αθωότητα» επιστρέφει για 2η χρονιά με νέες ιστορίες, όλες ενωμένες σε μία. Κι αυτή η ιστορία μοιάζει σίγουρα με κάποια ιστορία που έχεις ζήσει. Αν όχι εσύ, κάποιος άλλος που σου μοιάζει. Μοιάζουμε μεταξύ μας οι άνθρωποι, ωστόσο, ποτέ δεν είμαστε ίδιοι. Υπάρχουν αυτά που μας ενώνουν, κι άλλα τόσα που μας χωρίζουν. Κάπου, στα μισά του δρόμου, βρίσκει ο ένας τον άλλο. Ούτε η Ζωή η ίδια γνωρίζει πόσο θα κρατήσει αυτό το σμίξιμο, για πόσο θα κρατήσει το Μαζί. Αναπάντεχη η ένωση, αναπάντεχος κι ο χωρισμός. Απρόσμενες οι εξελίξεις, ομιχλώδη τα μονοπάτια κι επίπονες οι επιλογές. Κάποιοι δεν τα καταφέρνουν. Αυτοί είναι οι ήρωες του «Πού να σου εξηγώ…στοιχειωμένη αθωότητα».
Λόγια από το έργο
Ο γιος: Ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να συμβαίνουν κάποια πράγματα. Ακόμα και τώρα που μπορώ να ξέρω περισσότερα από πριν, υπάρχουν γεγονότα που ακόμα δεν έχω καταφέρει να εξηγήσω. Και ούτε πρόκειται. Απλά τα αποδέχεσαι. Βέβαια, δεν το καταφέρνουν και όλοι αυτό. Φτάνει μόνο μια στιγμή για να αλλάξει η ζωή μας για πάντα. Όλα τα πράγματα, λένε, ότι γίνονται πάντα όταν πρέπει να γίνουν. Μόνο που αυτό το πρέπει κάποιες φορές δεν έχει καμία αιτιολόγηση. Δεν τα αντέχουν κι όλοι, όλα αυτά που μπορεί να τους τυχαίνουν. Πρέπει, αλλά εδώ που τα λέμε, κάποια πράγματα είναι τόσο αναπάντεχα που βρίσκουν απροετοίμαστη την ίδια τη ζωή, πόσο μάλλον εμάς, που απλά την ακολουθούμε. Λένε ότι ο χρόνος είναι το φάρμακο για όλα. Μόνο που αυτό το φάρμακο, στην περίπτωσή της, δεν μπόρεσε να βοηθήσει.
[…]
Η νύφη: Μην το πείτε παραέξω αυτό που θα σας πω, στον πολύ κόσμο αρέσει να κοροϊδεύει. Να ξέρετε, δεν θα σας αγαπήσει κανείς για πάντα. Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει για πάντα. Δεν ξέρω ποιος το κατασκεύασε, αν κατάφερε κάποτε να το γνωρίσει καποιος…Εγώ πότε δεν του είπα να με αγαπάει για πάντα. Γιατί ξέρω ότι δε γίνεται, γιατί δεν υπάρχει. Το για πάντα κρύβει μέσα του μια τόση δα μικρή στιγμούλα. Τόσο δα μικρές στιγμούλες είναι το για πάντα. Σ αγαπώ για πάντα, θα πει ότι σε αγαπώ σε κάθε τόσο δα μικρή στιγμούλα. Μη ζητάς από κανέναν να σε αγαπάει για πάντα. Να ζητάς να σε αγαπάει σε κάθε τόσο δα μικρή στιγμούλα.
[…]
Η νοσοκόμα: Οι δολοφόνοι να ξέρετε δεν έχουν συγκεκριμένη ταυτότητα, δεν ανήκουν σε συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων. Δεν είναι μόνο οι άγνωστοι. Καμιά φορά τους ξέρεις πολύ καλά, μη σας πω δηλαδή ότι τους έχεις κάθε μέρα μες τα πόδια σου. Και μένα ο δολοφόνος μου εκεί ήθελε να μπει. Δολοφόνος δεν είναι μόνο αυτός που σκοτώνει. Είναι και αυτός που σε κάνει να μην θες να ζήσεις άλλο την ζωή σου, ενώ είσαι ζωντανός. Η πιο ύπουλη κατηγορία δολοφόνων. Δεν σε σκοτώνουν μια φορά και τέρμα. Ο θάνατος είναι αργός, μπορεί να κρατήσει για πάντα.
Οι συντελεστές της παράστασης:
Σκηνοθεσία: Ευτυχία Αργυροπούλου
Κείμενο: Νάνσυ Μητροπούλου,
Παίζουν: Κορίνα Οικονομάκη, Ιωάννα Δαρμή, Άννα Μωραΐτου, Ίλια Παππά, Θανάσης Πατριαρχέας, Παναγιώτα Χαϊδεμένου, Guest εμφάνιση: Ευτυχία Αργυροπούλου, Συμμετέχει: η μικρή Εριέττα Τσαρούχη,
Σύνθεση – Μουσική & Στίχοι: Νίκος Κουβαρδάς, Χορογραφίες: Στέλλα Γιαννουλάκη, Σκηνικά – Κοστούμια: Γιούλη Καλημέρη, Βοηθοί Σκηνοθέτη: Ίλια Παππά, Κατερίνα Κάντσου, Βίντεο: Κωνσταντίνος Βλαχάκης, Φωτογραφίες:Κατερίνα Φαρφαρά, Christina Baseos
Διάρκεια: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα) – Ημέρες παραστάσεων: Κάθε Κυριακή, στις 21.15
L.A. (Life n“ Art) Theatre
Κωνσταντινουπόλεως 82, Μετρό Κεραμεικός
Πρεμιέρα: Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015, στις 21.15
Κρατήσεις: 210-5789337
Εισιτήρια: Γενική είσοδος 12 €, Φοιτητικό/Ανέργων 8 €, Προπώληση 10 €
Email: info@latheater.gr – url: www.latheater.gr
