ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ 3ΟΥ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΑΛΙΜΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ 1ΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
Γράφει η Ζέτα Φλισκανοπούλου
Με σεβασμό στην ιδιαιτερότητα τους και μια ζεστή αγκαλιά για να τα υποδεχτούν, τα παιδιά του 3ου Νηπιαγωγείου Αλίμου ,φιλοξένησαν για μια μέρα στο σχολείο τους τα παιδιά του 1ου Ειδικού Σχολείου Αγ.Δημητρίου.΄Εχοντας ακούσει με προσοχή τα ευαίσθητα λόγια των νηπιαγωγών τους καιρό πριν επιτευχθεί η συγκεκριμένη συνάντηση, ήταν εκεί για να κάνουν συντροφιά, χριστουγεννιάτικες κατασκευές και να τραγουδήσουν με τους νέους τους φίλους.
Η Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας στις 3 Δεκέμβρη στάθηκε η αφορμή για αυτό το σημαντικό ραντεβού. Τραγουδώντας όλοι μαζί και δίνοντας ξεχωριστό νόημα στους στίχους του Ρούντολφ, μας «ανάγκασαν» να ακούσουμε τις παιδικές φωνές τους. « Ρούντολφ το ελαφάκι/με καρδούλα ταπεινή/ σαν πέφτει το βραδάκι/ έχει μύτη φωτεινή/Οι φίλοι του λαμπιόνι/τον φωνάζουν και γελούν/ την μύτη του στο χιόνι/κρύβει σαν του μιλούν/ ¨Όμως μια Πρωτοχρονιά/είπε ο Αι Βασίλης…/ «Ρούντολφ είσαι εσύ σοφός/έχεις μέσα σου το φως»
«Τα ελάφια στο κοπάδι/χαμηλώσανε τα αυτιά/ τώρα απαλή σαν χάδι/είναι όλων η ματιά/Από τότε και κάθε καινούργια χρονιά/του έλκηθρου πρώτος τραβά τα σκοινιά/ο Ρούντολφ οδηγεί τον Αϊ Βασίλη στη γη.
Τα σοφά πεντάχρονα παιδιά, αναγνώρισαν το φως στις παιδικές ψυχές των φίλων τους και ήρθαν να μας διδάξουν πόσο σημαντική είναι η αλληλοαποδοχή των ατόμων με ειδικές ανάγκες, κάνοντας μας κατανοητό γιατί επιζητούν την ισότιμη κοινωνική τους εξέλιξη.Στέκονται μπροστά μας με αξιοπρέπεια και δεν ζητούν να γίνει η ζωή τους ευκολότερη, ζητούν να γίνει η ζωή τους ίση με την δική μας.
Με τα ακούσματα της ψυχής τους οι μικροί μαθητές του Νηπιαγωγείου και με τους δασκάλους τους οδηγούς παίρνουν μαθήματα ζωής, διαπλάθουν χαρακτήρες και μέσα από παραδείγματα και αλήθειες ,μαθαίνουν πως οι άνθρωποι γύρω μας αν και διαφορετικοί είναι ίσοι. «Πρέπει να είσαι εσύ άνθρωπος για να διδάξεις ανθρωπιά στους άλλους» και μια καλή διδασκαλία μπορεί να καλλιεργήσει ψυχές.
Μας κοίταξαν στα μάτια και μέσα από το παιχνίδι τους μας είπαν απλά ότι ομορφιά θα πει αρμονία ψυχών και συναισθημάτων. Μας αφύπνισαν, πήραν τα πινέλα τους και χρωμάτισαν συνειδήσεις. Για να έχεις συνείδηση πρέπει να έχεις ηθική, πρέπει να έχεις το συναίσθημα του δικαίου.Πρέπει να μπορείς επιτέλους να κατανοήσεις ότι αναπηρία θεωρείται πλέον το αποτέλεσμα της σχέσης των ικανοτήτων ενός ατόμου και των απαιτήσεων του περιβάλλοντος.Οφείλουμε λοιπόν να αναγνωρίσουμε την ανθρώπινη αξία και αξιοπρέπεια, οφείλουμε την αλλαγή στάσης και νοοτροπίας στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Η ευημερία των ατόμων με αναπηρία επιδιώκεται με την ένταξη τους σε κάθε πτυχή της ζωής και η ζωή μας δεν είναι μόνο ένα δώρο, είναι και ένα δάνειο απέναντι στους ανθρώπους γύρω μας που έχουν ανάγκη την στήριξη, την εμπιστοσύνη και την ανωτερότητα των συναισθημάτων μας.
