«Κοίτα να δεις, κάποια στιγμή οι λέξεις όλες στη ζωή
είναι τραγούδια, είναι χάδια που μιλάνε
μα αν τις προδώσεις ξαφνικά
οι λέξεις γίνονται καρφιά
οι λέξεις γίνονται καρφιά και σε τρυπάνε»
Οι λέξεις των μαθητών του 2ου Γυμνασίου Αλίμου έγιναν καρφιά και τρύπησαν το σαθρό πολιτικό σύστημα αυτού του τόπου. Μετά το έγκλημα των Τεμπών οι μαθητές σεβάστηκαν τις λέξεις, τις έννοιες, τον πόνο των γονιών για τα παιδιά που χάθηκαν.
Οι λέξεις έγιναν τα σήματα της σκέψης τους και έθεσαν τα όρια του κόσμου τους, σε όσους προσπάθησαν να τους πουν ψέματα, έγιναν γκράφιτι στον τοίχο του σχολείου τους και μήνυμα σκληρό για όσους προσπαθήσουν να συνταιριάξουν τις προδομένες λέξεις με την αλήθεια τους.
