Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε βιώσει το οικείο τσίμπημα μιας πολλά υποσχόμενης ιδέας που δεν υλοποιείται ποτέ, ενός στόχου που συνεχώς πιέζεται προς το «κάποια μέρα θα το κάνω» ή ενός ονείρου που σιγά σιγά εξαφανίζεται από το οπτικό μας πεδίο.
Αυτό που διαχωρίζει όσους επιτυγχάνουν τις φιλοδοξίες τους από εκείνους που απλώς τις επιθυμούν, συχνά δεν είναι το ταλέντο ή η ευκαιρία, αλλά μάλλον τα κρυμμένα νοητικά εμπόδια που κατασκευάζουμε πριν καν ξεκινήσουμε. Εδώ είναι λοιπόν 5 πράγματα που μπορούν να περιορίσουν την επιτυχία σου.
1. Έχετε μια στάσιμη νοοτροπία.
Η πεποίθηση ότι οι ικανότητες, η νοημοσύνη και τα ταλέντα σας είναι στατικά χαρακτηριστικά και όχι ιδιότητες που μπορείτε να αναπτύξετε μέσω αφοσίωσης και προσπάθειας, δημιουργεί ένα αόρατο ανώτατο όριο για τις δυνατότητές σας. Τα άτομα με στάσιμη νοοτροπία τείνουν να αποφεύγουν τις προκλήσεις, τα παρατάνε εύκολα όταν αντιμετωπίζουν εμπόδια και αισθάνονται απειλούμενα από την επιτυχία των άλλων.
Τα άτομα αυτά χρησιμοποιούν συχνά φράσεις όπως «Απλώς δεν είμαι καλός σε αυτό» ή «Δεν έχω το ταλέντο για αυτό» ως προστατευτικές ασπίδες ενάντια στην προσπάθεια και την πιθανή αποτυχία. Αυτή η αυτοπεριοριζόμενη γλώσσα γίνεται μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.
2. Αναζητάτε υπερβολική επιβεβαίωση πριν ξεκινήσετε.
Μια ανασκόπηση της πραγματικότητας από κάποιον που εμπιστεύεστε μπορεί να προσφέρει πολύτιμες οπτικές. Αλλά η συνεχής αναζήτηση της έγκρισης των άλλων πριν αναλάβετε δράση, δημιουργεί εξάρτηση και σταματά την πρόοδο.
Οι ιδέες και τα σχέδιά σας γίνονται όμηροι… εξωτερικών απόψεων, μερικές φορές από ανθρώπους που μπορεί να μην καταλαβαίνουν καν το όραμά σας ή να μην συμμερίζονται τις αξίες σας. Αυτή η ανάγκη για υπερβολική επιβεβαίωση συχνά πηγάζει από βαθύτερες ανασφάλειες σχετικά με την κρίση και την αξία μας. Όταν απαιτούμε συνεχή επιβεβαίωση από τους άλλους, παραδίδουμε τη δύναμη λήψης αποφάσεων σε εκείνους.
3. Η λογική «όλα ή τίποτα».
Τέλεια εκτέλεση ή πλήρης εγκατάλειψη – αυτό το χαζό δίλημμα παγιδεύει πολλές πιθανές επιτυχίες. Όταν απαιτούμε άψογη εκτέλεση από τις αρχικές μας κιόλας προσπάθειες, δημιουργούμε αδύνατα στάνταρτς που εγγυώνται απογοήτευση.
Η επιτυχία περιλαμβάνει ‘ακατάστατα’ πρώτα σχέδια, αμήχανες φάσεις μάθησης και αμέτρητες προσαρμογές στην πορεία. Κανείς δεν γράφει ένα αριστούργημα σε μια συνεδρία ούτε χτίζει μια επιτυχημένη επιχείρηση χωρίς πισωγυρίσματα.
Η πρόοδος σχεδόν πάντα συμβαίνει σταδιακά, με κάθε μικρή βελτίωση να βασίζεται στην προηγούμενη. Απορρίπτοντας τη δυαδική σκέψη που απαιτεί άμεση αριστεία, απελευθερώνετε τον εαυτό σας για να βιώσει τη φυσική εξέλιξη των δεξιοτήτων και των αποτελεσμάτων.
4. Προτιμάτε να μην προσπαθήσετε καν παρά να ρισκάρετε να αποτύχετε.
Ο φόβος της αποτυχίας συχνά μεταμφιέζεται σε… ρεαλισμό. Αποφεύγοντας καταστάσεις όπου η επιτυχία δεν είναι εγγυημένη, δημιουργείτε ένα επιφανειακά τέλειο ιστορικό—αλλά με τεράστιο κόστος για τις δυνατότητές σας.
Η απόφαση να παραμείνετε με ασφάλεια… στο περιθώριο μπορεί να προστατεύσει προσωρινά το ‘εγώ’ σας, αλλά σταδιακά διαβρώνει την αυτοπεποίθησή σας ενισχύοντας την πεποίθηση ότι είστε ανίκανοι να αντιμετωπίσετε προκλήσεις ή να ανακάμψετε από αποτυχίες.
Οι περισσότεροι άνθρωποι με υψηλές επιδόσεις αποδίδουν την επιτυχία τους όχι σε αδιάκοπα σερί νικών, αλλά στην αντίδρασή τους στις αναπόφευκτες αποτυχίες στην πορεία. Κάθε ανάκαμψη χτίζει ανθεκτικότητα και ικανότητες επίλυσης προβλημάτων που γίνονται ανεκτίμητα περιουσιακά στοιχεία.
5. Συγκρίνετε την αρχή σας με το… προχωρημένο στάδιο των άλλων.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι επαγγελματικές παρουσιάσεις συνήθως αναδεικνύουν ‘γυαλισμένα’ αποτελέσματα, ενώ αποκρύπτουν την δύσκολη διαδικασία ανάπτυξης πίσω από αυτά. Έτσι, όταν αξιολογείτε το ξεκίνημα σας σε σχέση με το προχωρημένο στάδιο των άλλων, η σύγκριση είναι θεμελιωδώς άδικη.
Οι τρέχουσες δυσκολίες σας δεν αποτελούν απόδειξη ανεπάρκειας, αλλά, μάλλον, φυσικά στάδια ανάπτυξης δεξιοτήτων που βιώνουν όλοι. Ο ειδικός του οποίου το έργο θαυμάζετε, κάποτε παρήγαγε επίσης αποτελέσματα σε επίπεδο αρχαρίου – απλώς επέμεινε στις δύσκολες φάσεις, που παραμένουν αόρατες στους παρατηρητές.
Μια χρήσιμη αλλαγή οπτικής εδώ, περιλαμβάνει τη σύγκριση της δουλειάς σας μόνο με τις προηγούμενες προσπάθειές σας, μετρώντας την προσωπική σας ανάπτυξη. Η βελτίωση, όχι η τελειότητα, υποδηλώνει επιτυχία.
