Το αρχαίο Θέατρο Ευωνύμου στον Άλιμο σπάει την σιωπή του! «Τα αρχαία θέατρα δεν είναι μόνο θαύμα αλλά και όχημα κοινωνικής συνοχής»
«Όλα χτίζονται σε μια ανασκαφή που είναι ακόμη σε εξέλιξη»
H παράσταση θεάτρου/αρχαιολογίας «ΘΡΑΥΣΜΑΤΑ: Ευρυπίδης είναι μια ποιητική, αφηγηματική προσέγγιση ενός κόσμου που έχει πάψει να μιλά εδώ και χιλιετίες αλλά ο απόηχος του, μεταφέρει αυτούσια κομμάτια πέρα από τα γνωστά και σωζόμενα έργα του Ευρυπίδη.
Με φυσικό φως, η παράσταση μετά τα αρχαία θέατρα της Μήλου, της Ερέτριας, της Θάσου, της Μυτιλήνης, της Λήμνου, της Καρθαίας, έρχεται την Τετάρτη 3/9 στις 19.00 στο αρχαίο Θέατρο Ευωνύμου( Τράχωνες) στον Άλιμο.
Σ΄αυτή την υπαρξιακή ανασκαφή, τα ευρήματα είναι θεατρικοί στίχοι, στίχοι γραμμένοι σε κομμάτια παπύρου, θαμμένα στη χώρα της Αιγύπτου, διάσπαρτες γραμμές, οι λέξεις από έργα άγνωστα στο κοινό, οι ακραίοι «κρητικοί», ο λυρικός «Φαέθοντας», ο στοχαστικός «Πολύιδος».
«Αυτό που θα παρακολουθήσει ο κόσμος είναι 90 στίχους από μη σωσμένα έργα του τραγικού ποιητή που ο αποσπασματικός τους χαρακτήρας αφήνει περιθώρια για την ανοιχτή προσέγγιση τους.»
Πέντε ερμηνευτές/αρχαιολόγοι, εφοδιασμένοι με σκαλιδάκια, πινελάκια, κόσκινα και τριγωνάκια, σκάβουν κάτω από τον ήλιο, ακολουθώντας την τελετουργική, μυσταγωγική διαδικασία μιας αρχαιολογικής ανασκαφής και μέσα από τα σκάμματα τους ξεπηδούν στιγμιότυπα αρχαίων παραστάσεων και λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής του θεάτρου.
Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και αρχαιολόγος Ευθύμης Θέου μέσα από τις παραστάσεις του, που αναπτύσσονται στον πλαίσιο των ερευνητικών προγραμμάτων, από τον Νεολιθικό οικισμό της Κουτρουλού Μαγούλας, στο κτήριο της εποχής του χαλκού, στα καταλύματα της Γαύδου, στον Προϊστορικό οικισμό της Κοίμησης στη Θηρασιά κ.α πλησιάζει το αρχαιολογικό υλικό και «Όλη η Ελλάδα γίνεται πολιτισμός» που μας εκπροσωπεί σε διεθνείς εκθέσεις.
«Πριν δέκα περίπου χρόνια ξεκίνησα να πειραματίζομαι σε μια σειρά από έργα που χρησιμοποιούν παραστασιακούς τρόπους για να προσεγγίσουν το αρχαιολογικό υλικό και ταυτόχρονα να εξετάζουν πως αρχαιολογικά εργαλεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη δημιουργία ενός site- specific θεατρικού έργου. Στην πράξη, στα περισσότερα από τα έργα αυτά, εντασσόμαστε με τους υπόλοιπους καλλιτέχνες στην αρχαιολογική ομάδα, σκάβουμε μαζί τους και συμμετέχουμε στην μελέτη των ευρημάτων και την ανθρωπολογική έρευνα- ακολουθούμε την τυπική αρχαιολογική διαδικασία, με τη διαφορά ότι αυτό που προκύπτει στο τέλος δεν είναι ένα ακαδημαϊκό κείμενο, αλλά μια ενσώματη αφήγηση για τον εκάστοτε χώρο και τα ευρήματα του.
Χτίζονται γύρω από μια ανασκαφή που είναι ακόμη σε εξέλιξη και επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο θέμα που πιστεύουμε ότι μπορεί να φωτίσει νέες και συχνά, απρόσμενες πτυχές του αρχαιολογικού χώρου»(Culture Now)
