Γνωρίζατε ότι το έργο που κοσμεί την πλατεία Καραϊσκάκη, στο Άνω Καλαμάκι, έχει την υπογραφή του παγκοσμίου φήμης γλύπτη Φιλόλαου Τλούπα (1923-2010) και σώθηκε την τελευταία στιγμή, λόγω της παρέμβασης του φιλότεχνου δημάρχου, Ανδρέα Κονδύλη;
To μάθαμε βλέποντας το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ για τον σπουδαίο γλύπτη. (Δείτε εδώ το ντοκιμαντέρ)
Δείτε τη μαρτυρία του Ανδρέα Κονδύλη, για το περιζήτητο γλυπτό του Φιλόλαου από τη σειρά έργων του μοναδικού δημιουργού με τίτλο “Δέντρα”: “Το 2017 δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από ένα φίλο μου που γνωρίζει ότι ασχολούμαστε με την τέχνη στον δημόσιο χώρο και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε Δημοτική Πινακοθήκη και μου είπε ότι υπάρχει κάτι που πρέπει να δεις.
Ήρθα εδώ και ανακάλυψα ότι υπάρχουν δύο υπέροχα γλυπτά, το ένα του Φιλόλαου και το άλλο του Βαρώτσου. Είχαν μείνει εκεί από την επιχείρηση που είχε πριν την έδρα της στο χώρο και έκανε εμπόριο έργων τέχνης και φεύγοντας με δικαστήρια, άφησε πίσω τα δύο γλυπτά που δεν μπορούσε να μεταφέρει, λόγω βάρους.
Αγοράσαμε αμέσως τα δύο αυτά έργα, το ένα ειδικά αυτό του Φιλόλαου είναι πραγματικός θησαυρός, το συντηρήσαμε γιατί είχε φθορές, διαμορφώσαμε το χώρο και το τοποθετήσαμε στο σημείο που βλέπετε.
Ψάχνεις εφημερεύοντα Φαρμακεία στα νότια;
Από την πρώτη στιγμή είχα προτάσεις από από εμπόρους έργων τέχνης για να αγοράσουν το γλυπτό, αλλά φυσικά αρνήθηκα. Είναι μεγάλη μας η προσπάθεια να βάλουμε την τέχνη, στην καθημερινότητα της πόλης μας” Ο Φιλόλαος Τλούπας γεννήθηκε στη Λάρισα το 1934. Αφετηρία της καλλιτεχνικής του δημιουργίας υπήρξε ο μαραγκός πατέρας του και ο χαλκουργός παππούς του.
Ο ίδιος είχε δείξει από μικρός ιδιαίτερη αγάπη για τα υλικά (ξύλο, χαλκός κτλ) με τα οποία πειραματίζονταν αρκετά συχνά. Το 1944 εισάγεται στη σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και μαθητεύει δίπλα στο γλύπτη Μιχάλη Τόμπρο και Αθανάσιο Απάρτη.
Το 1950 με υποτροφία σπουδάζει ση σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού και το ατελιέ του γνωστού καλλιτέχνη Μαρσέλ Ζιμόν. Το 1956 δημιουργεί το πρώτο του γλυπτό από γύψο για την καφετέρια «La Reqence», ενώ την περίοδο 1951 – 1967 διδάσκει ο ίδιος γλυπτική στη σχολή του Κλερό, στα προάστια του Παρισιού, όπου και δημιουργεί τις λεγόμενες «γκογκότες», μικρά γλυπτά από πηλό, που αναπαριστάνουν τερατόμορφα παραμυθένια ζώα.
Το 1958 αγοράζει το κτήμα Σαντ Ρεμί Λε Σερβέζ, που βρίσκεται στα προάστια του Παρισιού, όπου και κατασκευάζει το σπίτι και το ατελιέ του, το οποίο, όπως είχε κάποτε πει, αποτελούσε για τον ίδιο το καλύτερο «πορτραίτο» του.
Το 1959 συνεργάζεται με τον αρχιτέκτονα Αντρέ Γκομίς και δημιουργούν ένα περίφημο γλυπτό σιντριβάνι στο σχολείο της περιοχής Bangeux, ενώ την περίοδο 1963 – 1971, σε συνεργασία πάλι με τον Γκομίς κατασκευάζουν ένα ιδιαίτερο και μεγαλοπρεπές έργο, το υδραγωγείο της πόλης Valance.
Το 1992, σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Φρανσουά, διαμορφώνει ένα πάρκο με γλυπτά στα προάστια του Παρισιού, το 1996 δημιουργεί ένα κήπο με γκογκότες στην περιοχή Saint Aventine en Yvelines, ενώ το 1998 διακοσμεί με γλυπτά την είσοδο του Μακεδονικού Μουσείου σύγχρονης τέχνης στη Θεσσαλονίκη.
Το έργο του και η συνολική προσφορά του αναγνωρίστηκαν σε μεγάλο βαθμό. Ο ίδιος διακρίθηκε για τη δουλειά του το 1984 με το μετάλλειο Πλαστικών Τεχνών από την Ακαδημία Αρχιτεκτονικής της Γαλλίας, ενώ το 2005 η γαλλική κυβέρνηση τον τίμησε για το συνολικό του έργο και τον ανακήρυξε «αξιωματικό του τάγματος των τεχνών και των γραμμάτων».
Τέλος, τον Μάρτιο του 2009, το φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης παρουσίασε το ντοκιμαντέρ «Φίλοι και Μαρίνα», με θέμα τη συνολική δράση του καλλιτέχνη. Ο Φιλόλαος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών στο Παρίσι, στο σπίτι όπου εκεί είχε ζήσει τα τελευταία 50 χρόνια.
Ο ίδιος ήταν ένας καταξιωμένος γλύπτης με γνήσιο καλλιτεχνικό ένστικτο και με μια αξιόλογη και επιτυχημένη καλλιτεχνική παρουσία. Το πιο μεγαλοπρεπές και το πιο επιβλητικό έργο του, όπως θεωρούσε και ο ίδιος, ήταν οι υδατοδεξαμενές στην πόλη Valance, που έγιναν σε συνεργασία με τον αρχιτέκτονα Αντρέ Γκομίς.
Αγαπημένα του υλικά, τα οποία χρησιμοποιούσε στα έργα που έφτιαχνε, αποτελούσαν το ξύλο, το μάρμαρο, το ανοξείδωτο ατσάλι και το επεξεργασμένο σκυρόδεμα – πλυμένο τσιμέντο ή μπετόν λαβέ, τα οποία σε συνδυασμό με την καλλιτεχνική του δημιουργία και το προικισμένο πνεύμα του μετουσιώνονταν σε μεγαλοπρεπείς συνθέσεις.
*/]]>.
Πηγή: notia.gr
