«Ειρήνη, θέλουμε ειρήνη»…» φώναξαν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους οι μαθητές της ΣΤ’
Την τραγωδία «Πέρσες» του Αισχύλου, γραμμένη πριν από 2.500 χρόνια επέλεξαν να ανεβάσουν οι μαθητές του ΣΤ1΄ του 3ου Δημοτικού Σχολείου Αλίμου με καθοδηγητή τον δάσκαλο τους κο. Νεκτάριο Κέκερη. Μ’ αυτό το «αντιπολεμικό μανιφέστο» και με αφορμή τα 2.500 χρόνια από την Ναυμαχία της Σαλαμίνας, επέλεξαν να πουν το δικό τους αντίο, κλείνοντας 6 χρόνια σχολικής ζωής στο δημοτικό και αγγίζοντας το μεγαλείο των λόγων του Αισχύλου. Δυναμικό παρόν έδωσαν και οι μαθητές του ΣΤ2΄ που μέσα από το οδοιπορικό τους, με αναφορές από την Μικρασιατική καταστροφή μέχρι τον πόλεμο και την προσφυγιά που βιώνουμε ως τις μέρες μας, με την δασκάλα τους κα. Μαρία Μουρελάτου μετέφεραν ένα ηχηρό μήνυμα ειρήνης. Τραγούδια και δρώμενα, λογοτεχνικά κείμενα και ποιήματα έγιναν ο δρόμος των μαθητών για να περάσουν ουσιαστικά μηνύματα.
Η οδύνη των Περσών όταν πληροφορούνται για την συντριπτική τους ήττα στην Σαλαμίνα από τους ¨Έλληνες και ο θρήνος τους, καταδεικνύει το μέγεθος της ήττας, της έπαρσης, της φιλοδοξίας, της ισχυρογνωμοσύνης, της αλαζονείας της εξουσίας αναδεικνύοντας το ήθος και τις αξίες των νικητών ελλήνων.
Οι «Πέρσες» αποτελούν ένα διαχρονικό μάθημα ηθικής για τον κάθε δυνάστη που προκαλεί πόλεμο και ανθρώπινο πόνο και το ερώτημα παραμένει ένα και πάντα επίκαιρο. Τελικά πως λειτουργούν σήμερα οι Χοροί-λαοί είναι σκεπτόμενοι, αγωνιζόμενοι για το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον;
«Ω παίδες ελλήνων, ίτε ελευθερούτε πατριδ’, ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων ύπαρ πάντων αγών.»
Μικρασιατική καταστροφή. Πάνω από 1.500.000 ¨Έλληνες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις εστίες των προγόνων τους και να έρθουν σαν πρόσφυγες στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους πάνω από 600.000 νεκρούς. Μαζικές πυρπολήσεις κτιρίων και ανθρώπων, βιασμοί, σφαγές, εκτελέσεις, βασανιστήρια. Μέσα σε δυο ιστορικές περιόδους, οι Τούρκοι θέλησαν να εξαφανίσουν κάθε ελληνικό στοιχείο από την Μικρά Ασία.
Οι μαθητές δίχως να γυρίζουν σελίδα στην ιστορία και ας γύρισαν την πλάτη για να φωτογραφηθούν με τα μπλουζάκια με τα ονόματα τους στο τέλος της γιορτής, μας έκαναν παρατηρητές των πράξεων και των παραλείψεων των ισχυρών της γης, οι οποίοι παίζουν καθοριστικό ρόλο στην ζωή των λαών και των ανθρώπων, όταν γίνονται θύματα των δικών τους συμφερόντων. Οι μνήμες μας ξύπνησαν από την λήθη του σήμερα, ανασύροντας στην μνήμη μας ανθρώπους και τόπους που δεν πρέπει να ξεχνάμε.
