H συγγραφέας Δήμητρα Ιωάννου στο βιβλιοπωλείο Μafalda – Μάγεψε με την ατμοσφαιρική παρουσίαση του νέου της βιβλίου «Νοσοκόμα» και μιλά στο alimoslive.gr

To βιβλιοπωλείο Mafalda με αμεσότητα και ζεστασιά ξεπερνώντας τα όρια και τους κανόνες της επιχειρηματικότητας μας απέδειξε για άλλη μια φορά ότι γνωρίζει ότι ο χώρος του βιβλιοπωλείου προϋποθέτει αγάπη και αφοσίωση.
Η ιδιοκτήτρια του Φωτεινή Κατέβα αγαπά το βιβλίο, πιστεύει στην δύναμη του και ότι μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Μας δίνει λοιπόν χώρο ανάσας για το μυαλό και την ψυχή μας. Ανάσα πολιτισμού σε καιρούς ασφυξίας.
Με σκοπό να καλλιεργήσει την κριτική σκέψη, τον διάλογο και την ποιότητα στην καθημερινότητα μας, άνοιξε την αγκαλιά της και δημιουργώντας μια ζεστή Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα, με τσάι, γλυκίσματα και καλή διάθεση, υποδέχτηκε τη συγγραφέα Δήμητρα Ιωάννου με το νέο της βιβλίο «Νοσοκόμα» από τις εκδόσεις Ψυχογιός . Σε αυτή την παρέα προστέθηκαν πολλοί και καλοί φίλοι, αποδεικνύοντας ότι μια πόλη με ένα μικρό βιβλιοπωλείο είναι ένα σώμα με ψυχή.
Είχαμε την χαρά και την τιμή να μιλήσουμε με τη συγγραφέα Δήμητρα Ιωάννου. Ευγενική, χαμογελαστή και ευδιάθετη με αυτή την γλυκιά ηρεμία για το νέο της συγγραφικό έργο, μας ταξίδεψε στην Άνδρο, μας σύστησε τους ήρωες του βιβλίου της αλλά δεν ξέχασε να αναφερθεί και στην ιδιαίτερη εμπειρία παρουσίασης του, στο βιβλιοπωλείο Mafalda
-Λένε πως οι μικρές σχέσεις που χτίζονται σ΄ ένα μικρό βιβλιοπωλείο είναι ανεκτίμητες. Πιστεύετε ότι «μια πόλη χωρίς ένα μικρό βιβλιοπωλείο είναι ένα σώμα χωρίς ψυχή»;
Νομίζω πως ναι. Υπάρχει ένα πρόσωπο στο βιβλιοπωλείο, μαζί του αναπτύσσεις μια πολύτιμη, ιδιαίτερη και όμορφη σχέση εμπιστοσύνης. Είναι χαρά μου να πηγαίνω σε ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία και να γνωρίζω τον κόσμο. Οφείλουμε να στηρίζουμε αυτές τις επιχειρήσεις γιατί δίνουν την ψυχή τους και αγαπούν το βιβλίο.
Ήταν απίθανη η εμπειρία που βίωσα στο βιβλιοπωλείο Mafalda. Ήταν μια πολύ ζεστή, γλυκιά βραδιά και εξαιρετική η ιδέα της ιδιοκτήτριας Φωτεινής για το Χριστουγεννιάτικο τσάι και τα γλυκίσματα. Παρουσίασα το βιβλίο και γίναμε μια παρέα, συζητήσαμε και ήταν μια πολύ όμορφη στιγμή. Θα ήθελα πολύ να την επαναλάβω.
-Έχετε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη σας ότι οι τόποι έρχονται και σας βρίσκουν, σας «μιλούν» και τους «ακούτε». Τι ήταν αυτό που σας «είπε» η Άνδρος και την επιλέξατε για να περπατήσουν οι ήρωες του βιβλίου σας , εκεί;
Υπήρξε ένας σπόρος στα συρτάρια της μνήμης μου, που μου έλεγε να γράψω για το χρονικό μιας εξαφάνισης, κάθε σπόρος όμως για να ανθίσει και να γίνει δέντρο χρειάζεται τις κατάλληλες συνθήκες. Κάποιο χειμώνα ταξίδεψα στην Άνδρο, μίλησα με τους ανθρώπους του νησιού, περπάτησα στον μεσαιωνικό οικισμό της Ρίβας, είδα τα νεοκλασικά αρχοντικά και τα λουλούδια στις αυλές και απερίσπαστη ένιωσα την καρδιά και τον παλμό του νησιού. Οι ήρωες του βιβλίου μου, άρχισαν να ξεπηδούν μπροστά μου και εκείνη ήταν η στιγμή που ξεκίνησε η διαδικασία έμπνευσης και υλοποίησης του βιβλίου μου «Νοσοκόμα».
-Να υποθέσω ότι υπάρχει σκέψη να επιστρέψετε στο νησί για να παρουσιάσετε το βιβλίο σας;
Ναι, μέσα στα πλάνα μας είναι να κάνουμε μια παρουσίαση του βιβλίου μου στην Άνδρο. Θα είναι ένας φόρος τιμής για αυτό το ξεχωριστό Κυκλαδίτικο νησί, που έχει μια αρχοντιά και μια ιδιαίτερη αύρα. Άλλωστε η μοναδικότητα του ήταν έμπνευση για να υπάρξουν οι γαιοκτήμονες Δελαγραμμάτικα, οι πλοιοκτήτες Γαλανοί, οι Βαλμάδες που κατέχουν νευραλγικές θέσεις στο νησί ως δάσκαλοι, ναυτικοί, ιερείς, ανώτερα στελέχη της χωροφυλακής. Στο χρονικό αυτής της εξαφάνισης που πραγματεύεται το βιβλίο μου και που παθιάζει την ηρωίδα του βιβλίου νοσοκόμα, Κατερίνα Συμεωνίδου, επηρεάστηκαν ιδιαίτερα αυτές οι τρεις οικογένειες, οι οικείοι αλλά και ο κοινωνικός ιστός του νησιού.
-Ένας ολόκληρος κόσμος λοιπόν. Πώς αντιμετωπίσατε τους ήρωές σας και πώς λειτούργησαν μέσα στο κείμενο;
Η αλήθεια είναι πως σ ΄αυτό το βιβλίο, είναι όλοι οι ήρωες πρωταγωνιστές. Ο κάθε ήρωας έχει τον δικό του ρόλο και είναι τοποθετημένος για να πάει την ιστορία ένα βήμα πιο μπροστά. Ήταν εκπληκτικό το ταξίδι μαζί τους.
-Αντιμετωπίζεται ισάξια πάντα τους ήρωες των βιβλίων σας, χωρίς να αδικείται κάποιους;
Δεν γίνεται αυτό γιατί και η ίδια η ζωή δεν είναι δίκαιη. Όπως διαφοροποιείται η ζωή και η πραγματικότητα του καθενός με τον ίδιο τρόπο διαφοροποιούνται και οι ήρωες του βιβλίων. Αλλιώς το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν μονοδιάστατο και επίπεδο. Ο καθένας πρέπει να δώσει το δικό του ηθικό βάρος και την δική του οντότητα. Κάποιοι ήρωες ταλαιπωρούνται περισσότερο, άλλοι είναι φωτεινοί άλλοι πιο σκοτεινοί.
-Από τα εννιά συγγραφικά σας έργα, υπάρχουν ήρωες που να σας έχουν ταλανίσει; Να επανέρχονται στην ζωή σας και να ζητούν δικαίωση ή να σας έχουν «στοιχειώσει»;
Όταν γεννηθεί το βιβλίο και σταλεί στον εκδοτικό, είναι πια αυθύπαρκτη οντότητα. Έχει μπει τελεία, έχει φύγει από εμένα. Παρόλα αυτά υπάρχουν ήρωες βιβλίων μου που με έχουν ταλαιπωρήσει, με έχουν στεναχωρήσει, και με έχουν πονέσει ενώ τους έχω αγαπήσει τόσο πολύ. Η Βιργινία στο βιβλίο μου «Βαλεντίνα», είναι ένα κορίτσι για το οποίο πόνεσα για την πορεία της ζωής του, μου δημιούργησε πολύ θλίψη το τέλος της. Παρόλα αυτά μου έχει τύχει κατά την συγγραφή ενός βιβλίου ηρωίδα μου που προόριζα να πεθάνει, να ζει και να βασιλεύει.
Κυρίως όμως όταν οι ήρωες μου παίρνουν ανάσα και ζωή, έχουν την μοίρα τους, δεν μπορείς να τους την αλλάξεις, γιατί αυτή ακριβώς η πορεία τους παίζει νευραλγικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας.
-Αγαπημένη σας λέξη είναι το «σθένος», έχετε το σθένος μια και είστε επαγγελματίας ψυχοθεραπεύτρια, να «γρατζουνάτε» τις χορδές της ψυχής σας μέσα από τους ήρωες σας και να ματώνετε;
Ισχύει αυτό, συμβαίνει. Έχουμε όλοι τις ευαισθησίες και τα τραύματα μας. Πολλές φορές οι πράξεις των ηρώων μου, ταλανίζουν και εμένα. Έχω βρεθεί πολλές φορές να συμπάσχω μαζί τους. Παρόλα αυτά οι συγγραφείς « ισορροπούν στο χείλος της αβύσσου», είναι ένα συναρπαστικό μονοπάτι που το βαδίζεις μέχρι το τέλος και ας πονάς, γιατί απλά το αποτέλεσμα πάντα σε ανταμείβει.