Γράφει η Ζέτα Φλισκανοπούλου
«Στο ενδιάμεσο κάθε ταινίας έριχνα και δέκα ζωγραφιές, βρίσκοντας έτσι γαλήνη, γιατί η ζωγραφική είναι δουλειά ασκητική.»
Ο Νίκος Κούνδουρος ο άνθρωπος που αγαπήθηκε ως κινηματογραφιστής, δεν σταμάτησε ποτέ να είναι ζωγράφος. Η σχέση του με την ζωγραφική και οι σπουδές του στην αρχιτεκτονική, ζωγραφική και γλυπτική στην ΑΣΚΤ, καθόρισε και τη σχέση του με τη μεγάλη οθόνη, δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι την αποκαλούσε «ένα είδος θριαμβευτικής ζωγραφικής.» Δούλεψε και πέτυχε με τα μάτια του εικαστικού στον κινηματογράφο. Κάθε πλάνο του έκρυβε την αγωγή ενός ζωγράφου «…η ικανότητά μου με το καδράρισμα οφείλεται στην αγωγή μου ως ζωγράφου. Τους σταματάς όπου θέλεις, κάνεις στοπ, τους βγάζεις φωτογραφία και είναι ένα πλήρες κάδρο».
Το μοναστηριακό ατελιέ του, ο προσωπικός του χώρος αφοσίωσης στην λαϊκή παράδοση, με έργα του εμπνευσμένα από τον Φώτη Κόντογλου, διακατέχονταν από τη φύση του Ρωμιού και του Βυζαντινού με Ευρωπαϊκό αέρα.
«Ήθελα να ’μαι ζωγράφος μοναχικός. Είχα μια πίστη καλογερίστικη για τη ζωγραφική, τον ασκητισμό, ονειρευόμουνα μια μοναξιά γεμάτη φως… Τα πρόδωσα όλα; Μου θόλωσε το νου η θριαμβευτική ζωγραφική της κινούμενης εικόνας. Κι έκανα ταινίες.»
Βυζαντινότροπες εικόνες, σπουδαστικά σχέδια, πορτρέτα προσωπικών του ηρώων, εξώφυλλα βιβλίων, μακέτες κοστουμιών, σχέδια για θεατρικές παραστάσεις, εικονογραφίες ξακουστών ηρώων της Ρωμιοσύνης και μορφές του γένους.
Ζωγραφιές που σηματοδοτούν κάθε περίοδο της ζωής του, ζωγραφιές που αναδεικνύουν την κρητική καταγωγή του παντρεμένη με την ελληνική παράδοση και την ορθόδοξη πίστη. Μια πραγματικά ξεχωριστή έκθεση θα εγκαινιαστεί την Πέμπτη 23 Νοεμβρίου, στις 19:30 στο Πολιτιστικό Κέντρο Αλίμου ( Λεωφόρος Ιωνίας 96).
Η ιδέα να γίνει μια έκθεση για τη ζωγραφική του Κούνδουρου ως βασικό συστατικό της κινηματογραφικής του ματιάς υπήρχε εδώ και καιρό. Το σχέδιο προχώρησε χάρις στη στήριξη της συζύγου του Σωτηρίας Κούνδουρου – Ματζίρη, η οποία παραχώρησε τα έργα, αλλά και ντοκουμέντα για τις ανάγκες κάθε ατομικής έκθεσης που πραγματοποιήθηκε.
Ο ασκητής ζωγράφος συνομιλεί με τον πληθωρικό σκηνοθέτη και οι δυο τους, ο εξής ένας, μετουσιώνει όσα έζησε, όσα τον όρισαν και τον έπλασαν, σε έναν μοναδικό κόσμο, κινηματογραφικό και εικαστικό.
Μια έκθεση, που μας δείχνει ξεκάθαρα την αγάπη του Νίκου Κούνδουρου για τη λαϊκή παράδοση και που εντοπίζεται στην πεποίθηση του ότι μέσα σ΄αυτή διατηρούνται αληθινά και ανόθευτα τα στοιχεία του ελληνισμού.
