Οι πεταλούδες που ενέπνευσαν το κίνημα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών

Άλιμος Liveπριν από 2 εβδομάδες

3 λεπτά ανάγνωσης

Η «Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών», η οποία τιμάται στις 25 Νοεμβρίου, έχει καθιερωθεί για να αναδείξει την έκταση του προβλήματος και να τονιστεί ότι η βία κατά των γυναικών αποτελεί σοβαρό πρόβλημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και εμπόδιο στην επίτευξη της ισότητας.

Το 1999 ο ΟΗΕ κήρυξε την 25η Νοεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, στη μνήμη των 3 αδελφών Μirabal, πολιτικών ακτιβιστριών στη Δομινικανή Δημοκρατία , που αντιτάχθηκαν στη δικτατορία του Rafael Trujillo και δολοφονήθηκαν φριχτά από τη μυστική αστυνομία του στις 25 Νοεμβρίου του 1960.

Ο Rafael Trujillo ήταν δικτάτορας της Δομινικανής Δημοκρατίας από τo 1930 μέχρι τη δολοφονία του το 1961. Κυβέρνησε τη Δομινικανή Δημοκρατία για 31 χρόνια, ασκώντας απόλυτη εξουσία.

Το καθεστώς του χαρακτηρίστηκε από σιωπηρή καταστολή, βία και τρομοκρατία, που επεκτάθηκε και εκτός των συνόρων της χώρας. Η πιο γνωστή θηριωδία του καθεστώτος ήταν η σφαγή χιλιάδων Αϊτινών, που έγινε γνωστή ως η Σφαγή του Μαϊντανού. Ο Trujillo δολοφονήθηκε από συνωμότες στις 30 Μαΐου 1961, με την υποστήριξη της CIA.

Οι αδελφές Μirabal ήταν κόρες ενός πλουσίου επιχειρηματία και έζησαν άνετα παιδικά χρόνια^. Οι ίδιες παντρεύτηκαν και ζούσαν αξιοπρεπέστατη ζωή μέχρι την άνοδο του δικτάτορα Trujillo στην εξουσία. Τότε ολόκληρη σχεδόν η περιουσία τους χάθηκε και οι ίδιες εισήλθαν στον αντιδικτατορικό αγώνα, μέσω ενός θείου τους. Η Μινέρβα ήταν αυτή που ξεκίνησε πρώτη την αντιστασιακή δράση.

Οι τρεις αδελφές που ήταν γνωστές στην Αντίσταση με το ψευδώνυμο «Las Mariposas» – (οι πεταλούδες), μαζί με τους συζύγους, σχημάτισαν το Κίνημα της 14ης Ιουνίου, που στόχο είχε την ανατροπή του καθεστώτος.

Το 1960 προσπάθησαν να σκοτώσουν τον δικτάτορα, χωρίς αποτέλεσμα. Έτσι οδηγήθηκαν στη φυλακή. Η διεθνής κοινή γνώμη αγανακτισμένη από τη βία που υπέστησαν, άσκησε πιέσεις και έτσι ο Τrujillo, που πλέον είχε αρχίσει να χάνει τη δύναμη του, αναγκάστηκε να τις ελευθερώσει αλλά δεν έπαψε να τις θεωρεί υπεύθυνες για την πτώση του. Άρχισε να σχεδιάζει ένα ατύχημα, που θα τις έβγαζε από τη μέση.

Φυλάκισε λοιπόν τους συζύγους τους στην απομακρυσμένη φυλακή Puerto Plata. Μια μέρα, οι τρεις αδελφές επιστρέφοντας μέσα από μια οροσειρά, από τις φυλακές που είχαν επισκεφθεί τους συζύγους τους, τις σταμάτησε η μυστική αστυνομία και τις οδήγησε σε ένα χωράφι ζαχαροκάλαμων.

Οι τρεις γυναίκες ξυλοκοπήθηκαν άγρια και στραγγαλίστηκαν. Οι αστυνομικοί μετέφεραν τα σώματα στο τζιπ τους, το οποίο έριξαν σε έναν βράχο, ώστε να φανεί σαν ατύχημα. Τα σημάδια της κακοποίησης στο σώμα τους όμως, σε συνδυασμό με τα δακτυλικά αποτυπώματα στο τζιπ αποκάλυψαν την αλήθεια. Η δολοφονία τους πυροδότησε την οργή της κοινής γνώμης κατά της δικτατορίας και θεωρείται βασικός παράγοντας στη δολοφονία του Trujillo μόλις έξι μήνες αργότερα.

Οι τρεις αδελφές, Patria, Μaria Teresa και Minerva, μετατράπηκαν σε σύμβολα της λαϊκής και φεμινιστικής αντίστασης.

Το 1994, δημοσιεύτηκε το μυθιστόρημα της Julia Alvarez, « In the Time of the Butterflies», που είναι η ιστορία των αδελφών Μirabal . Το βιβλίο ήταν φιναλίστ για το Εθνικό Βραβείο Κριτικών Βιβλίου των Ηνωμένων Πολιτειών το 1994.^. Το έργο διασκευάστηκε για τον κινηματογράφο και γυρίστηκε ομώνυμη ταινία με τη Salma Hayek στο ρόλο της Μinerva και τον Edward James Olmo στο ρόλo του δικτάτορα Τrujillo.

Τα πρόσωπα των τριών αδελφών είναι τυπωμένα και στο χαρτονόμισμα των 200 Pesos της Δομινικανής Δημοκρατίας.

Casa Museo Hermanas Mirabal

Η τέταρτη αδελφή τους, η Dede ,αφιέρωσε τη ζωή της στην ανατροφή των παιδιών τους και στην ανάδειξη του έργου τους. Γι’ αυτό τον σκοπό, μάλιστα, ίδρυσε το Μουσείο Casa Museo Hermanas Mirabal των αδελφών Μirabal, το οποίο στεγάζεται στο σπίτι που έζησαν οι αδελφές. Το σπίτι χτίστηκε το 1954 και παραμένει στην αρχική του κατάσταση. Είναι κατασκευασμένο από ξύλο και σκυρόδεμα και περιβάλλεται από έναν τεράστιο κήπο.

Μέσα στο σπίτι, εκτίθεται μια συλλογή από προσωπικά και καθημερινά αντικείμενα των αδελφών Mirabal: αντίκες, έπιπλα, πίνακες, φορέματα. Οι εικόνες, οι πινακίδες με τα ονόματα, τα προσωπικά τους αξεσουάρ βοηθούν στην αφήγηση της ζωής αυτών των εθνικών ηρωίδων.

Στο δωμάτιο της Maria Teresa σε μια κλειστή θήκη ανάμεσα στα άλλα υπάρχοντα της βρίσκεται και η πλεξούδα από τα μαλλιά της. Η Maria Teresa ήταν γνωστή για τα μακριά σκούρα καστανά μαλλιά της. Μετά τη δολοφονία της, η αδελφή της, Dede, έκοψε την πλεξούδα της ως ενθύμιο.

Από το 2000 τα λείψανα των αδελφών βρίσκονται σε ένα μαυσωλείο χτισμένο στον κήπο του σπιτιού, κάθετα σ΄ένα κεντρικό σιντριβάνι που έχει συνεχή ροή νερού και συμβολίζει την αιώνια ζωή.

Το Park Ecoparque de la Paz/Peace Ecopark, αφιερωμένο στις αδελφές Mirabal, σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες Michelle de la Cruz, Paloma Hernández και Oliver Guillén και βρίσκεται λίγα μέτρα από το οικογενειακό σπίτι. Η χρηματοδότηση έγινε από το Fundación Hermanas Mirabal. Αρχικά πρόεδρος του οργανισμού ήταν η Bélgica Mirabal (DeDé), ενώ τώρα ο γιος της, Jaime David Mirabal, και ο Minú Tavarez Mirabal επιβλέπουν την οικογενειακή ιστορία. Το πάρκο έχει τρία μονοπάτια, που αντιπροσωπεύουν τις τρεις αδελφές που πέθαναν.