Γράφει η Ζέτα Φλισκανοπούλου
7η μέρα πολέμου στην Ουκρανία. Πόλεμος σε 3 μέτωπα με συζύγους, πατεράδες, αδέλφια στην πρώτη γραμμή του πολέμου. Εθνικά υπερήφανοι δεν εγκαταλείπουν την χώρα τους και είναι αυτός ο πατριωτισμός τους που συγκινεί. Αυτό το αίσθημα αγάπης και αφοσίωσης για την πατρίδα τους.
Ένας λαός που παλεύει να διασφαλίσει το μέλλον του. Πατριώτες που αναγνωρίζουν και εκτιμούν την ελευθερία τη δική τους και της πατρίδας τους. Ο πατριωτισμός τους και το αγνό αίσθημα για την σωτηρία της πατρίδας τους είναι το μοναδικό ανάχωμα στον πόλεμο. Αγάπη για την πατρίδα, ιερή, ανεκτίμητη που γίνεται σημαία τους για να κρατηθούν όρθιοι απέναντι στο κτήνος. Η φιλοπατρία τους είναι αρετή. Η κοινωνική τους συνείδηση τους επιτάσσει να μένουν εκεί δίχως να εγκαταλείπουν.
Με κοιλοδοκούς κλείνουν οδικές αρτηρίες για να μην προχωρήσουν, τα ρώσικα τεθωρακισμένα και με εκατοντάδες βόμβες μολότοφ παλεύουν με νύχια και με δόντια για τα εδάφη τους. Οι Ουκρανοί αποτελούν ισχυρή εστία αντίστασης, για έναν σημαντικό λόγο «έχουν μεγαλύτερο κίνητρο».
Η αγάπη τους για την πατρίδα πράξη ελευθερίας και η ιστορία τους ένα πράγμα μας διδάσκει, πως οι πραγματικά ελεύθεροι άνθρωποι δεν ξεπούλησαν την αγάπη τους για την πατρίδα, ούτε αρνήθηκαν την πίστη τους σε αξίες και ιδανικά!
