Γράφει η Ζέτα Φλισκανοπούλου
Σ΄ αυτή την ζωή όλοι « τρώμε» χαστούκια. Άλλοι γυρνάνε και το άλλο μάγουλο, άλλοι ξυπνάνε, άλλοι παίρνουν μάθημα ζωής και κάποιοι συνειδητοποιούν αυτό που ήδη ξέρουν…κρατούν το φανάρι σαν τον Διογένη και ψάχνουν να βρουν ανθρώπους.
«Τι γαρ ωφελείται άνθρωπος αν κερδίσει τον κόσμον όλον και ζημιωθεί την ψυχήν αυτού» λένε οι γραφές. Το κυνήγι του θησαυρού, έγινε σκοπός ζωής και κάποιοι πατούν επί πτωμάτων. Η σύγχρονη πραγματικότητα έρχεται απλά να επιβεβαιώσει ότι η κοινωνική και πολιτική λειτουργία δεν οριοθετούνται από ηθικές αξίες. Χάθηκαν οι προγονικές αρετές. Τα σύγχρονα «δώρα» έκαναν να χαθεί η ανθρωπιά και όχι μόνο. Σεβασμός, Υπομονή, Ευγένεια, Ισότητα, Ειλικρίνεια, Ανοχή, Υπευθυνότητα ,Αλληλεγγύη. Αξιακός δεκάλογος πεταμένος στα σκουπίδια.
Kάπως έτσι , γίναμε θεατές μιας σκηνής…ERR0R 404…μια μερική αντανάκλαση της ζωής των πραγμάτων, μια προσεκτική, επιλεγμένη αντανάκλαση του πιο χυδαίου ψέματος. Αυτό τελικά που διαφοροποιεί και διαχωρίζει το πραγματικό και το αυθεντικό, είναι τελικά η άσκηση δημοσιότητας, και η ανάγκη να ορίσουν κάποιοι τον εαυτό τους με συγκεκριμένο τρόπο.
Είδαμε «σπασμένους» συνδέσμους, ιστότοπους να καταργούνται και γελάσαμε με την ψυχή μας, γιατί οι αληθινές και ουσιώδεις ανθρώπινες σχέσεις έχουν τους δικούς τους κώδικες αναφοράς και δεν διαγράφονται με κανένα ταυτοποιημένο πρότυπο του κώδικα HTTP. Εν τέλει σε ζωντανούς, «Dead Links» δεν υπάρχουν.
